https://youtu.be/-a10P1Dg_Zs

عمار تاسائى رمان نويس اهوازى حافظه خفته ام را برانگيخت تا در باره زندگى ادبى و سياسى ام در قبل از انقلاب صحبت كنم؛ از دبيرى كه به مدرسه ما آمده بود تا عرب ها را له كند، از فضاى چپ دانشگاه ها در اواخر دهه چهل شمسى و سهم مساله مليت ها در گفتمان آن هنگام چپ، از دوستانى كه چريك شدند و حتى نزديك بود مرا هم به خانه تيمى مخفى بكشانند اما شايد بر اثر تصادف چريك نشدم و زنده ماندم. از دوستان چريك فارس و عربم كه كشته شدند در آن هنگام.از نويسندگان عرب و ترك و كردى كه قبل از من بودند و الگوى من شدند تا جايى در فضاى فرهنگى آن زمان تهران باز كنم؛ عدنان غريفى، دكتر هاشم بنى طرفى، رضا براهنى و ابراهيم يونسى.از عضويتم در كانون نويسندگان در سال ٥٦ش. از خاطره استقبالمان از زندانيان زندان كارون در آبان ٥٧ و سخن نسيم خاكسار مبنى بر ارجحيت سخنرانى سيد محمد عبودى از زندانيان عرب ( كه بعدها در فلاحيه اعدامش كردند).درباره محفل دانشجويان اهوازى در تهران دوره شاه و اين كه چرا ما مانديم و مبارزه در داخل را به مبارزه در خارج ترجيح داديم.از تاثير آثار داستانى نسيم خاكسار و ناصر مؤذن روى ذهنيت جوان من. از آغازهاى كار ترجمه و نشر و نگارش ام.از وضع ادب و موسيقى اهوازى در دوره شاه.درمورد بازتاب مبارزه مسلحانه گروه هاى اهوازى مقيم خارج بر مردم عرب در زمان شاه. از نقش و مواضع سازمان فداييان خلق و حزب توده نسبت به عرب ها در قياس با كردها و تركمن ها در سال هاى نخست انقلاب. از مشاركتم در تظاهرات و اعتصابات در اهواز و خفاجيه و عبادان و تهران و چگونگى شكل گيرى سخنرانى ام در دانشكده نفت عبادان در قبل از انقلاب. درباره نحله هاى نگارش رمان و داستان عربى در اقليم عربستان و درباره نحله اهوازى ترجمه آثار فكرى و ادبى جهان عرب به فارسى در ساليان اخير و..

پخش:۲۳/۱/۲۰۲۱