اين يك نشريه آنتيك است در باره فرهنگ منطقه سهل ميسان يا ‘دشت ميشان’ گذشته (دشت آزادگان كنونى) كه در سال ١٣٣٥ منتشر شده است. در اين نشريه با مسوولان، معلمان و دانش آموزانى آشنا مى شويم كه اغلب رخ در نقاب خاك كشيده اند و نيز با مقاله ها و دانستنى هايى رو به رو هستيم كه داراى اعتبار تاريخى و اجتماعى اند و هنوز خواندنى. هم چنين نام روستاها و مكان هايى را مى بينيم كه نام عربى دارند و طى شصت و پنج سال گذشته توسط دو رژيم به فارسى تغيير يافته اند .غلامحسين ممتحن رييس فرهنگ دشت ميشان مبتكر و ناشر اين سالنامه كه يك ناسيوناليست مصدقى بود بعدها استاد دانشگاه ملى (بهشتى) شد و كتاب “شعوبيه” را نوشت كه عرب ستيزى از سر و روى آن مى بارد. اما “سالنامه فرهنگ دشت ميشان” خاص دوره قبل از ايرانگرايى افراطى اوست. ممتحن، مشرقى، محمد هدايتى، مزل سبهانى، مجيد جرفى، كريم جرفى، سعدون مزعل، ياسين عزيزى، حميد عزيزى، عبدالعزيز عزيزى از دنيا رفته اند (پدر و برادرانم) از دنيا رفته اند جز عبدالرزاق عزيزى (ديگر برادرم) كه هنوز زنده است.اين نشريه را من در سن هشت نه سالگى خوانده ام كه تاثير شگرفى بر من نهاد، به ويژه منظره روى جلد كه از هور العظيم است. اين باعث شد دو بار به اين باتلاق بزرگ و زيبا سفر كنم. در واقع اخگر و انگيزه عشق به پژوهش هاى اجتماعى و تاريخى را اين سالنامه در من شعله ور كرد كه هنوز هم با من است.
یوسف عزیزی بنی طرف
