یوسف عزیزی
3/6/2015
جلد مجله هفتگی “تهران مصور” منتشر شده در 18 خرداد 58. این تنها مجله فارسی است که هم گزارش خبری و هم عکس از سرکوب خونین مردم عرب محمره (خرمشهر) توسط تیمسار مدنی و نیروهای کمیته فرهنگی نظامی به سرکردگی پاسدار محمد جهان آرا منتشر کرد. البته نشریات احزاب چپ و دموکرات ایرانی هم اخبار این واقعه را – که به چهارشنبه سیاه معروف شد – منتشر کردند اما کار هیچکدام از آنها، مثل مجله تهران مصور حرفه ای نبود. تا آن جا که به یاد دارم، این عکس ها توسط کاوه گلستان گرفته شد. مسعود بهنود و علیرضا نوری زاده هم از گردانندگان آن مجله بودند که چیزهایی به سود سرکوب شدگان عرب محمره نوشتند. باید از این کار حرفه ای آن هنگام آنان تقدیر کرد. البته انگیزه های آنان در آن هنگام، بیشتر نشان دادن چهره سرکوبگر رژیم تازه تاسیس اسلامی بود که از دیدگاه لیبرالیستی با آن مخالف بودند. اکنون اما مسعود بهنود هیچ علاقه ای به خبرهای سرکوب مردم عرب در ایران ندارد و به نوعی ستایشگر اشخاصی چون ژنرال قاسم سلیمانی شده است. نوری زاده هم گاهی به میخ می زند و گاهی به نعل. اما ظاهرا دغدغه خاطر ایشان همان دغدغه خاطر فرح و رضا پهلوی و ناسیونالیست هاست. گفتنی است که کاوه گلستان در هنگام عکاسی برای نشریات غربی در سال 2003 در کردستان عراق کشته شد. او شهید حرفه خود شد. واما در باره تیتر “پاسخ دکتر یزدی به احمد شاملو” باید بگویم که مجله تهران مصور در شماره اواخر اردیبهشت 58 خود، شعر معروف “قلب ات را می بویند” احمد شاملو را منتشر کرد که با اقبال وسیع مردم رو به رو شد. دکتر ابراهیم یزدی که آن زمان وزیر خارجه ج ا ا و از مقربان آیت الله خمینی بود مطلبی در رد شعر شاملو نوشت که البته نتوانست جلوی تاثیر گسترده شعر انتقادی شاملو علیه حاکمیت دینی را بگیرد.پس از توقیف مجله تهران مصور در تابستان 58 علیرضا نوری زاده از ایران خارج شد و به انگلستان رفت اما مسعود بهنود ماند و با استفاده از حس نیرومند تطبیق، توانست خودرا با شرایط گوناگون پس از انقلاب وفق دهد اما هم او نیز در دوره خاتمی و پس از یک حبس کوتاه مدت مجبور به خروج از ایران شد. عکس های روی جلد مجله مربوط به نقاب پوشان کمیته فرهنگی – نظامی خرمشهر (محمره) است که اغلب غیر عرب بودند. اینان در کنار نیروی دریایی تیمسار مدنی، صدها تن از بومیان عرب محمره – خرمشهر – را یاکشتند و یا اعدام کردند. آیا روزی می رسد تا کمیته ای یا طرفی این فجایع را بررسی کند؟
